من الان دو سال و نیم ه که دانشجو شدم و به تبع اون خوابگاهی.
میخوام راجب یه سری تجربه هایی که تو این زمینه بدست اوردم بنویسم :)
معمولا ترم اول خود خوابگاه هم اتاقیا رو انتخاب می کنه مگر اینکه چند نفر با هم اشنا باشن بخوان یه اتاق بگیرن، معمولا اینجوریه که سعی میکنن بچه
ها هم شهری یا از یک استان باشن.
اولش یه خورده سخت هست هر کدوم از بچه ها یه جور متفاوتی بزرگ شدن ، ساعت های خوابشون ساعت کلاساشون با هم متفاوته و شاید خیلی
از مشکلاته دیگه ولی از نظر من تجربه کردن و سعی در حل کردن این مشکلات می تونه خیلی سازنده باشه.
از تاثیرات مثبتش هم میشه به بهتر شدن اشپزی بنده اشاره کرد D:
البته ممکنه اولش یه سری غم دوریی از خانوداه و اینا سراغتون بیاد ولی از نطر من گذریه خیلی بهش بها ندین.
برنامه ریزی و مدیریت هزینه ها و زمان رو هم کمک میکنه یاد بگیرید.
خلاصه اینکه خود خوابگاه یه دانشگاه جداس.
دانشگاها معمولا امکانات خوبی دارن مخصوصا کتابخونه هاشون.شما با بعضی از استادا و افراد اشنا میشین که شاید جا دیگه ای امکانش نباشه .
از تیم های ورزشی و مسابقاتش هم غافل نباشید که اون ها هم خیلی خوبن .
فعلا اینها به ذهنم رسید و خوشحال میشم نظرتون رو بدونم:))))
تا درودی دیگر بدرود
کامپیوتر. موقعی که من پنج شیش سالم بود پاش به خونمون باز شد. یه وسیله بزرگ که می تونستی باهاش فیلم ببینی ، بازی کنی، حتی بعدتر
ها باهاش به اینترنت وصل شی و ایمیل بسازی.
دختر شیرینی فروش که فاطمه معتمد اریا و ایرج طهماسب نقش های اولش بودن یکی از اولین فیلم هایی بود که من با کامپیوتر دیدم .
موقع کنکور علی بیغمی بودم برا خودم تا نتایج اومد . تو اون دو سه هفته ای که برای انتخاب رشته وقت بود ادمی تو اشنا و فامیل نبود که ازش
راجب رشته ای که خونده بود، نپرسیده باشم.
کامپیوتر دنیای جذابیه خیلی جذابه از اونجایی که که اگه هر قسمتی ازش رو دوست نداشتی میتونی تو یه قسمت دیگه از کامپیوتر کار کنی.
پردازش تصویر، شبکه و سخت افزار تا الان باحال ترین بخش های مرتبط با کامپیوتر برای من بودن.
دنیای کامپیوتر اونم با توجه به نیاز های دنیای امروز هیچ وقت متوقف نمیشه ، مثل همون سیاهچاله ناشناخته تو فیلم intersteller ، هرچقدر تو
محور زمان جلوتر بریم بیشتر فسمت های کشف نشده خودش رو به ما نشون می ده و بشتر به کمک ما میاد.
تا درودی دیگر بدرود:)
درباره این سایت